Oost Cuba, Santiago de Cuba en Baracoa
Door: Donald
Blijf op de hoogte en volg Donald en Sandra
22 November 2010 | Cuba, Trinidad
No way, Jose!
(Joachim en Jonas)
Na afloop van mijn vorige verslag heb ik nog door de straten van La Habana geslenterd tot het donker begon te worden (uurtje of 6) en ben daarna terug gelopen naar de casa waar ik verbleef.
Vanuit daar omstreeks 21.00 uur 's avonds naar het busstation gelopen om de nachtbus naar Santiago de Cuba te nemen. Toen ik het busstation binnenliep zag ik meteen twee blanke gasten zitten dus nam ik aan dat het ook reizigers waren.
Het bleken Joachim en Jonas uit het Belgische Mol(!!!) te zijn. Als je niet weet waar dat ligt, zoek het maar ff op google maps op en kijk maar eens hoe ver dat van Westerhoven vandaan ligt.
Het klikte goed en na een kort gesprek vertrok de bus voor de 16 (!!) uur lange tocht naar de andere kant van het eiland waar de tweede grootste stad van het land te vinden is: Santiago de Cuba. Omdat er in de bus niet zo veel plaats meer was zaten we niet echt bij elkaar in de buurt maar tijdens de tussenstops toch wat nader kennisgemaakt en aangekomen in Santiago de Cuba besloten om in ieder geval voorlopig samen op te trekken.
De eigenaar van de casa in La Habana had uiteraard een connectie in Santiago de Cuba en dus werden we opgewacht door een (illegale) taxi. De casa zag er erg goed uit en was natuurlijk erg blij dat ze in plaats van 1 nu 3 gasten over de vloer hadden.
Na een verfrissende douche en een warme maaltijd helemaal opgeknapt besloten om het centrum van Santiago te gaan verkennen.
Om heel eerlijk te zijn was dat eigenlijk niet eens echt bijzonder. Een museum bezocht en de smalle straatjes verkend maar geen stad om veel langer dan twee dagen te blijven. Net als in La Habana zijn er in Santiago (en de rest van Cuba) erg veel vervallen gebouwen in een koloniale bouwstijl. In Nederland kun je jezelf niet voorstellen dat er mensen wonen maar hier is het heel normaal. Wat ook echt is blijven hangen is de overweldigende stank van de uitlaatgassen van de oude auto's die hier rondrijden. Door de smalle straatjes kan die stank ook nog eens nergens heen dus als je taxi achter een van de honderden motors of andere taxis terecht komt ben je mooi in de spreekwoordelijke aap gelogeerd!
Omdat we het oude centrum eigenlijk al snel gezien hadden en ik toch met twee belgen op stap ben zijn we al snel op een terrasje een pintje gaan pakken! Heerlijk! Maar als je in Cuba op een terrasje gaat zitten ben je eigenlijk nooit alleen!
Binnen 5 minuten stond er een gitarist aan tafel liedjes over Holland en Belgica te spelen en waren de rasta broeders van twee tafels verder gezellig aangeschoven! Toevallig was het ook nog de happy B-day van een van die gasten (pas de derde Cubaan van de dag die dat terloops ter sprake bracht) en dat wilden ze graag met ons vieren! Op onze kosten natuurlijk... Nadat we ons drinken op hadden hem nogmaals hartelijk gefeliciteerd met zijn happy B-day en toch maar vriendelijk aangegeven dat we verder gingen.
Ook 's avonds was telkens het zelfde ritueel herkenbaar. 5 minuten op een terrasje, Cubaanse vrouwen of mannen die aanschuiven en wij die gezellig pratend de rekening vroegen om naar het volgende terrasje te gaan...
De volgende dag hebben we de Moncada Barracks bezocht, de plek waar de eerste poging tot de revolutie mislukte en de bus van vrijdag naar paradijselijk Baracoa (aan de oostkust) gereserveerd.
Uiteraard hadden de eigenaren van de casa in Santiago een lijntje naar Baracoa en toen we daar aankwamen stond er tussen de (bijna letterlijk) om de toeristen vechtende menigte een man met mijn naam op een bordje. Binnen no-time waren onze spullen op een fiets taxi geladen en waren we onderweg naar onze casa.
Ook deze casa was weer prima in orde ware het niet dat door werkzaamheden aan de straat de douches het niet deden! Van de nood maar een deugd gemaakt en meteen naar een reisorganisatie gegaan om een tour naar Nacional Parque Alejandro Humboldt te boeken. Zaterdag om 09.00 uur zouden we naar dit natuurreservaat vertrekken en omstreeks 17.00 uur zouden we terug in Baracoa zijn. Zouden... maar daar later meer over.
De man van het reisbureau, die overigens redelijk Engels sprak, raadde ons aan om 's middags naar 'la playa blanca' oftwe wel 'the white bitch' of te wel het witte strand te gaan. Daar was het FANTASTISCH!
Zo gezegd zo gediggie daan en niet veel later waren we onderweg naar 'la playa blanca'. Onderweg werden we uiteraard door verschillende Cubanen aangesproken en een van hen is zelfs voor ons een palmboom ingeklommen om kokosnoten te plukken hij liet ook zien hoe je ze moet openmaken en dat je dan het sap dan kunt drinken! Wat een aardige gast!
Maar uiteraard zat er een addertje onder het bekende gras en toen we wat gedronken hadden kwam zijn verkoopswaar naar boven. Omdat hij toch kokosnoten voor ons geplukt had en hij wel leuke spulletjes had hebben we niet afgedingt en hem waarschijnlijk voor de rest van de maand van eten voorzien...
Nadat we uiteindelijk bij 'the white bitch' aankwamen viel dat eigenlijk een beetje tegen maar toch ff snel de zee ingesprongen.
's Avonds kwamen we op weg naar de discotheek 'el rancion' onze fietstaxi tegen die ook samen met een vriend op weg was naar deze discotheek. Uiteraard was hij bereid om ons de weg te wijzen en wegwijs te maken in het nachtleven van Baracoa. Na een paar biertjes (die wij uiteraard betaalden) gaf hij ons de tip om een fles rum met wat blikjes cola te kopen, dat is veel goedkoper. Uiteraard moetsen wij wel weer betalen maar deze tip was wel goud waard! Een fles Havana Club, 3 jaar oud, kostte 7 CUC (Convertible Peso) en drie blikjes Cola er bij kostten nog eens 3 CUC. Voor 10 CUC, zeg maar 8 euro, hadden we een fles goede rum met blikjes cola…
Omdat dit zo lekker ging bleef ook een tweede fles rum niet achterwege en uiteindelijk lagen we omstreeks 4 uur aardig scheel in ons bedje… Wat er toe leidde dat we ons de volgende dag twee uur versliepen…
Nadat we eerst nog baalden toch maar besloten om het zelf te regelen, een taxi naar het park genomen, een gids geregeld en een prachtige tocht van twee uur gelopen. Ik ben erg blij dat we dit gedaan hebben. Wat een verademing na de drukke, stinkende steden La Habana en Santiago de Cuba. Even niet continue op je hoede hoeven te zijn maar gewoon genieten!
‘s Avonds uiteraard weer naar ‘el rancion’ om de lokale rum voorraad te plunderen! Omdat we deze keer geen locals bij hadden werden we nu veel meer lastig gevallen (Amigo, un peso por un cerveza por favor?) maar gelukkig hadden we twee episch zatte Zuid Afrikanen op sleeptouw genomen (Jack Parro! You guys know Jack Focking Parro!) en werd het toch nog een geslaagde avond.
Zondag was een hectische dag. De rekening bij de casa moeten betalen en er achter komen dat je precies genoeg geld hebt. Net als je Belgische vrinden. Er dus geen pesos meer voor de bus zijn. Dat de bank op zondag niet open is. Dat een geldautomaat hier nog niet is doorgedrongen. Dus bij onze casa onze laatste euro’s gewisseld voor pesos zodat we precies de bus van Baracoa naar Santiago konden betalen. Met vertraging op de overstap in Santiago aankomen waardoor de bus naar Trinidad (de enige van de dag) al staat te wachten. Ook hier niet met creditcard kunnen betalen (nooit). Maar na veel onderhandelen en iets meer dan de normale prijs betalen toch in US Dollars mogen betalen (corruptie heft soms zijn voordelen). De andere passagiers verontschuldigend aankijken als de bus uiteindelijk met ruim een half uur vertraging alsnog vertrekt…. Heerlijk!
Vandaag zijn we aangekomen in Trinidad, eindelijk een stadje dat niet slechts uit vervallen gebouwtjes bestaat. En morgen gaan we met een catamaran de zee op om te snorkelen en vooral te relaxen.
Bedankt voor de vele reacties trouwens! Erg leuk! En volgende keer zorg ik weer voor een goede quote, ik heb een perfecte opgeschreven uit het boek dat ik van Erik heb meegekregen.
Hasta la pasta!
Donald
(Joachim en Jonas)
Na afloop van mijn vorige verslag heb ik nog door de straten van La Habana geslenterd tot het donker begon te worden (uurtje of 6) en ben daarna terug gelopen naar de casa waar ik verbleef.
Vanuit daar omstreeks 21.00 uur 's avonds naar het busstation gelopen om de nachtbus naar Santiago de Cuba te nemen. Toen ik het busstation binnenliep zag ik meteen twee blanke gasten zitten dus nam ik aan dat het ook reizigers waren.
Het bleken Joachim en Jonas uit het Belgische Mol(!!!) te zijn. Als je niet weet waar dat ligt, zoek het maar ff op google maps op en kijk maar eens hoe ver dat van Westerhoven vandaan ligt.
Het klikte goed en na een kort gesprek vertrok de bus voor de 16 (!!) uur lange tocht naar de andere kant van het eiland waar de tweede grootste stad van het land te vinden is: Santiago de Cuba. Omdat er in de bus niet zo veel plaats meer was zaten we niet echt bij elkaar in de buurt maar tijdens de tussenstops toch wat nader kennisgemaakt en aangekomen in Santiago de Cuba besloten om in ieder geval voorlopig samen op te trekken.
De eigenaar van de casa in La Habana had uiteraard een connectie in Santiago de Cuba en dus werden we opgewacht door een (illegale) taxi. De casa zag er erg goed uit en was natuurlijk erg blij dat ze in plaats van 1 nu 3 gasten over de vloer hadden.
Na een verfrissende douche en een warme maaltijd helemaal opgeknapt besloten om het centrum van Santiago te gaan verkennen.
Om heel eerlijk te zijn was dat eigenlijk niet eens echt bijzonder. Een museum bezocht en de smalle straatjes verkend maar geen stad om veel langer dan twee dagen te blijven. Net als in La Habana zijn er in Santiago (en de rest van Cuba) erg veel vervallen gebouwen in een koloniale bouwstijl. In Nederland kun je jezelf niet voorstellen dat er mensen wonen maar hier is het heel normaal. Wat ook echt is blijven hangen is de overweldigende stank van de uitlaatgassen van de oude auto's die hier rondrijden. Door de smalle straatjes kan die stank ook nog eens nergens heen dus als je taxi achter een van de honderden motors of andere taxis terecht komt ben je mooi in de spreekwoordelijke aap gelogeerd!
Omdat we het oude centrum eigenlijk al snel gezien hadden en ik toch met twee belgen op stap ben zijn we al snel op een terrasje een pintje gaan pakken! Heerlijk! Maar als je in Cuba op een terrasje gaat zitten ben je eigenlijk nooit alleen!
Binnen 5 minuten stond er een gitarist aan tafel liedjes over Holland en Belgica te spelen en waren de rasta broeders van twee tafels verder gezellig aangeschoven! Toevallig was het ook nog de happy B-day van een van die gasten (pas de derde Cubaan van de dag die dat terloops ter sprake bracht) en dat wilden ze graag met ons vieren! Op onze kosten natuurlijk... Nadat we ons drinken op hadden hem nogmaals hartelijk gefeliciteerd met zijn happy B-day en toch maar vriendelijk aangegeven dat we verder gingen.
Ook 's avonds was telkens het zelfde ritueel herkenbaar. 5 minuten op een terrasje, Cubaanse vrouwen of mannen die aanschuiven en wij die gezellig pratend de rekening vroegen om naar het volgende terrasje te gaan...
De volgende dag hebben we de Moncada Barracks bezocht, de plek waar de eerste poging tot de revolutie mislukte en de bus van vrijdag naar paradijselijk Baracoa (aan de oostkust) gereserveerd.
Uiteraard hadden de eigenaren van de casa in Santiago een lijntje naar Baracoa en toen we daar aankwamen stond er tussen de (bijna letterlijk) om de toeristen vechtende menigte een man met mijn naam op een bordje. Binnen no-time waren onze spullen op een fiets taxi geladen en waren we onderweg naar onze casa.
Ook deze casa was weer prima in orde ware het niet dat door werkzaamheden aan de straat de douches het niet deden! Van de nood maar een deugd gemaakt en meteen naar een reisorganisatie gegaan om een tour naar Nacional Parque Alejandro Humboldt te boeken. Zaterdag om 09.00 uur zouden we naar dit natuurreservaat vertrekken en omstreeks 17.00 uur zouden we terug in Baracoa zijn. Zouden... maar daar later meer over.
De man van het reisbureau, die overigens redelijk Engels sprak, raadde ons aan om 's middags naar 'la playa blanca' oftwe wel 'the white bitch' of te wel het witte strand te gaan. Daar was het FANTASTISCH!
Zo gezegd zo gediggie daan en niet veel later waren we onderweg naar 'la playa blanca'. Onderweg werden we uiteraard door verschillende Cubanen aangesproken en een van hen is zelfs voor ons een palmboom ingeklommen om kokosnoten te plukken hij liet ook zien hoe je ze moet openmaken en dat je dan het sap dan kunt drinken! Wat een aardige gast!
Maar uiteraard zat er een addertje onder het bekende gras en toen we wat gedronken hadden kwam zijn verkoopswaar naar boven. Omdat hij toch kokosnoten voor ons geplukt had en hij wel leuke spulletjes had hebben we niet afgedingt en hem waarschijnlijk voor de rest van de maand van eten voorzien...
Nadat we uiteindelijk bij 'the white bitch' aankwamen viel dat eigenlijk een beetje tegen maar toch ff snel de zee ingesprongen.
's Avonds kwamen we op weg naar de discotheek 'el rancion' onze fietstaxi tegen die ook samen met een vriend op weg was naar deze discotheek. Uiteraard was hij bereid om ons de weg te wijzen en wegwijs te maken in het nachtleven van Baracoa. Na een paar biertjes (die wij uiteraard betaalden) gaf hij ons de tip om een fles rum met wat blikjes cola te kopen, dat is veel goedkoper. Uiteraard moetsen wij wel weer betalen maar deze tip was wel goud waard! Een fles Havana Club, 3 jaar oud, kostte 7 CUC (Convertible Peso) en drie blikjes Cola er bij kostten nog eens 3 CUC. Voor 10 CUC, zeg maar 8 euro, hadden we een fles goede rum met blikjes cola…
Omdat dit zo lekker ging bleef ook een tweede fles rum niet achterwege en uiteindelijk lagen we omstreeks 4 uur aardig scheel in ons bedje… Wat er toe leidde dat we ons de volgende dag twee uur versliepen…
Nadat we eerst nog baalden toch maar besloten om het zelf te regelen, een taxi naar het park genomen, een gids geregeld en een prachtige tocht van twee uur gelopen. Ik ben erg blij dat we dit gedaan hebben. Wat een verademing na de drukke, stinkende steden La Habana en Santiago de Cuba. Even niet continue op je hoede hoeven te zijn maar gewoon genieten!
‘s Avonds uiteraard weer naar ‘el rancion’ om de lokale rum voorraad te plunderen! Omdat we deze keer geen locals bij hadden werden we nu veel meer lastig gevallen (Amigo, un peso por un cerveza por favor?) maar gelukkig hadden we twee episch zatte Zuid Afrikanen op sleeptouw genomen (Jack Parro! You guys know Jack Focking Parro!) en werd het toch nog een geslaagde avond.
Zondag was een hectische dag. De rekening bij de casa moeten betalen en er achter komen dat je precies genoeg geld hebt. Net als je Belgische vrinden. Er dus geen pesos meer voor de bus zijn. Dat de bank op zondag niet open is. Dat een geldautomaat hier nog niet is doorgedrongen. Dus bij onze casa onze laatste euro’s gewisseld voor pesos zodat we precies de bus van Baracoa naar Santiago konden betalen. Met vertraging op de overstap in Santiago aankomen waardoor de bus naar Trinidad (de enige van de dag) al staat te wachten. Ook hier niet met creditcard kunnen betalen (nooit). Maar na veel onderhandelen en iets meer dan de normale prijs betalen toch in US Dollars mogen betalen (corruptie heft soms zijn voordelen). De andere passagiers verontschuldigend aankijken als de bus uiteindelijk met ruim een half uur vertraging alsnog vertrekt…. Heerlijk!
Vandaag zijn we aangekomen in Trinidad, eindelijk een stadje dat niet slechts uit vervallen gebouwtjes bestaat. En morgen gaan we met een catamaran de zee op om te snorkelen en vooral te relaxen.
Bedankt voor de vele reacties trouwens! Erg leuk! En volgende keer zorg ik weer voor een goede quote, ik heb een perfecte opgeschreven uit het boek dat ik van Erik heb meegekregen.
Hasta la pasta!
Donald
-
23 November 2010 - 07:55
Sebas:
Lekker Jonguuuh!
beter stuur je ook een hoop van die sheap ass rum deze kant op :)!!
Fokking vet allemaal man! goed begin van een werkdag!
De grote vraag is natuurlijk waar blijven de foto´s ? of werkt de zonneoplader niet?
xx -
23 November 2010 - 08:03
Steve-O:
Ja super vet allemaal!!! Maar idd waar blijven de foto's? Of zit je ons te neppen en zit je gewoon te zuipen op een reggae-afterparty in belgie?
Veel plezier donie! -
23 November 2010 - 08:55
Margje:
Wauw, erg leuk verhaal! Ik kan het bijna voor me zien! Genieten we ook een beetje mee :)
Lekker genieten morgen! Veel plezier! -
23 November 2010 - 08:57
Ella:
Donald! Ik ben zooooooooooo jaloers!!! Maar wel heel blij voor je :)
Muchos besos,
Ella -
23 November 2010 - 09:34
Peter:
cuc is vet! -
23 November 2010 - 10:18
Elly:
Ola,
veel zien veel genieten maar vooral ons veel vertellen, dan genieten wij ook een beetje mee.
¡hasta pronto! -
23 November 2010 - 10:49
Erik:
Was je met Jack parow op stap? Hij maakt in ieder geval toffe muziek, maar hij denkt hij is cooler as ekke. Beetje jammer -
23 November 2010 - 15:30
Sensão:
Ewa Donaldinho!!
Klinkt goed en ouderwets Doonies.. Hope you're having fun!!!
Smell ya later...
X van (S)Patty -
23 November 2010 - 16:26
Els:
Met XX op de achtergrond ben ik je avonturen aan het lezen. :-) Ik ben jaloers! Zon, zee, strand en veel drank, wat wil een mens nog meer?!
Ik ben ook erg benieuwd naar je foto's!
Have fun and remember: Jij is cooler als ekke!
:-)
Liefs els
-
23 November 2010 - 20:16
Mia En Sjeng:
donald let goed op je zelf
we zijn in gedachte bij je en hopen dat je geniet van je reis -
23 November 2010 - 20:34
Tant Henn:
Hey Doon.
Hebben ze daar ook grote flessen kabouter voor zo'n spotprijsje? Dan kom ik je met een lege koffer achterna hoor!
Proost! -
24 November 2010 - 10:04
Baske:
Relaxed, dat daar alcohol zo goedkoop is. Wel jammer dat iedereen zo probeert te profiteren, niet gek natuurlijk. Achja, nu het kwik hier daalt en jij het zweet nog door de bilnaat voelt. Wens ik je nog een mooie reis!
ciao -
24 November 2010 - 15:30
Bas Kaptheijns:
Doon jongen, je bent een geboren schrijver! Klees je verhalen met plezier.
Veel plezier man, maar dat maak je wel..
groetjes -
26 November 2010 - 09:23
Nathalie:
Waar haal je de tijd vandaan om dit ook nog allemaal op te schrijven? Super leuk om te lezen, heel veel plezier vanuit een koud (jaja, we hebben al sneeuw gehad!!) Nederlandje.... -
29 November 2010 - 10:14
Karlijn:
Wauwwauw! Super Doon!! Klinkt als mijn volgende bestemming;) geniet ervan en ben benieuwd naar je volgende avonturen!! Xx -
29 November 2010 - 20:24
Marijn&pris:
hey doon ouwe zuiper ...zo ken ik je weer, je eigen verslapen en vervolgens je verdriet wegdrinken met nogmeer rum, goed bezig herman en veel plezier nog maar da gaat goedd komen
grtn marijn&pris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
