Weer op reis!

De zomer duurt nog heel erg lang
en we komen echt niet terug.

Spinvis - Dagen van gras, dagen van stro

De vorige keer lieten we jullie achter met het bericht dat we een nieuwe baan hadden gevonden. Goed nieuws want op Manberry Station werkten we vrijwillig en er moest nodig geld in het laatje komen. We hebben onze laatste week ongeduldig afgemaakt bij Manberry en zijn met een omweg via Carnarvon naar Warroora Station verhuisd. Die omweg was nodig omdat we op Warroora voor ons eigen eten moesten zorgen en we dus voor zes (!!!) weken eten moesten inslaan.

Warroora was in alle opzichten een verbetering, een tikkeltje groter dan Manberry, een schitterende kustlijn en meer contact met de buitenwereld. De ongeveer vierhonderd koeien en zesduizend schapen grazen op het stuk land wat toch een van de mooiste stations van Australië moet zijn. Het is een populaire bestemming voor ongeveer heel West Australië met vakantieplannen en we zagen regelmatig gasten die meer dan 1500 km reden om een weekje op een van de vele campsites op Warroora te overnachten. Wij hielden ons vooral bezig met het inchecken van die gasten, onderhoud van de accommodaties die verhuurd werden, en het snoeien van meters hoge tamarisk bomen. Tussendoor reden we op een crossmotor en heeft Donald daadwerkelijk mogen helpen met schapen drijven. Met kleine Nolan (6 jaar) op een mini motorbike, Henry de hond voor op het stuur bij onze baas Marty en Donald met een lange baard achter de schapen aan. In de weekend sleten we onze dagen aan het strand en gingen we snorkelen in een natuurlijk aquarium, zo helder en vol leven was het water bij Warroora. Jullie zien het wel: we hadden het niet beter kunnen hebben. We regelen het wel!

In onze laatste werkweek kwam Daniel aan. Hij was meegelift met de backpackerstour die wekelijks langs Warroora kwam en heeft daardoor de meest noemenswaardige bezienswaardigheden tussen Perth en Warroora mogen zien. We hadden niet anders verwacht dan dat hij de boel flink op stelten heeft gezet. Was de tourgids nu blij of verdrietig dat ze hem achter moesten laten bij ons…?

We besloten onze eerste vrije dag goed te benutten door een manta ray tour in Coral Bay te gaan doen. Zo konden wij eindelijk weer eens duiken en kon Daniel het onderwaterleven van de Indische Oceaan bewonderen tijdens snorkelen. We hebben wel een uur achter twee manta rays aan gezwommen en tijdens de andere twee snorkel/duiken zagen we verschillende rif haaien en schildpadden. Dat is wel even wat anders dan Zandvoort aan Zee. We vervolgden onze weg richting Exmouth, waar we in het Cape Range National Park een dag doorbrachten met snorkelen en relaxen op het strand.

Op het moment van schrijven hebben we net afscheid genomen van Karijini National Park. En ik denk dat ik voor ons alledrie spreek als ik zeg dat het een beetje zwaar is gevallen. Karijini is tot nu het mooiste nationale park dat we in Australië hebben gezien. Meters diepe ravijnen, gorges, gesteente, rotsformaties en nog het mooiste van alles: watervallen die uitkomen in ruime poelen waar je in kan zwemmen. Als je denkt dat het water uit de kraan helder is, think again! Het woord ‘paradijs’ is regelmatig over onze lippen gekomen de afgelopen dagen, het was echt fantastisch. En omdat we tegen het einde van het seizoen aanzitten, waren we op veel plekken ook nog eens alleen. Tijdens de wandelingen door de gorges zagen we hagedissen, vleermuizen (vliegende vossen?) en goana’s en moesten we regelmatig onze schoenen uittrekken om door een ondergelopen passage te baden. Eenmaal terug bij onze tent stond ons trouwe koelkastje te draaien en lagen de biertjes koud. Wat wil je nog meer?

We moeten wel nog even wennen aan het weer. Bij Warroora was het ‘aangenaam warm’, maar iedere kilometer die we afleggen richting het noorden lijkt het een graad warmer te worden. Shampooflessen ontploffen in de auto, onze stekkerdoos is half gesmolten en de zakken chips staan bol. We moeten dus weer heel andere voorzorgsmaatregelen gaan nemen. De voorraad water tot de nok aangevuld houden is een lifesaver in dit gebied. Volgens Daniel is een half begin goed werk, dus no worries!

Vanuit Karijini zijn we in twee dagen via de great northern highway naar Broome gereden. Broome heeft een heel relaxte subtropische vibe en we hebben dan ook besloten om een extra rust en relax dag in te lassen voor we ons weer uit de beschaafde wereld en in het avontuur gaan storten. Morgen gaan we naar het hart van de streek The Kimberleys om op de Gibb River Road een van de mooiste en ruige stukjes Australië te gaan zien. Tijd voor ons off road monster om zich te bewijzen!

Groetjes,

Daniel, Donald en Sandra