Another beautiful day in the bay

And you feel like it's a beautiful day
Don't let it get away

U2 - Beautiful day


Dag lieve lezertjes, daar zijn we weer met de goed weer show uit Apollo Bay, Australië! Er zijn inmiddels al zo’n zes weken verstreken sinds ons laatste verslag en in de tussentijd is er natuurlijk veel gebeurd.

De eerste bezoekers zijn bijvoorbeeld een feit. Helemaal vanuit het verre Weert ( leg dat maar eens uit hier) mochten we Jan en Mieke Smolenaars ontvangen! We hebben een weekend lang weer eens Nederlands (nouja, Nederlands…) met andere mensen kunnen kletsen, gezellig biertjes gedronken en we zijn samen naar de Otway Fly Treetop Adventure en de Cape Otway Lightstation gegaan. De Treetop Adventure is een wandeling dwars door het regenwoud en op een gegeven moment zelfs over een aangelegd pad tussen de boomtoppen, heel gaaf. Ook de Triplet Falls (een waterval) vlakbij waren erg mooi.

Cape Otway Lightstation was ook vet, vanwege het prachtige uitzicht natuurlijk maar wat eigenlijk het hoogtepunt was waren de koalas die we op de terugweg zagen. Wat je niet leert op school is dat deze beesten eigenlijk min of meer de hele dag stoned zijn. In de blaadjes van de Eucalyptus boom die ze eten zit een stofje die die beestjes sloom en slaperig maakt. Fijn natuurlijk voor die beestjes dat dat gewoon zomaar kan zonder dat andere koalas het meteen willen gaan reguleren enzo maar ook fijn voor ons! De koalas die we zagen zaten namelijk in een struik niet al te hoog boven de grond en ze waren niet van plan om de moeite te doen om ergens anders heen te gaan alleen omdat er een paar nieuwsgierige Hollanders zo dichtbij kwam dat aanraken geen moeite zou kosten!

We hebben in onze tijd in Apollo Bay inmiddels al ruim 300 cleans achter onze naam staan maar de drukste periode waarin we iedere dag ongeveer vijf villa’s schoon moesten maken hebben we al even achter ons gelaten. Omdat ook de tuin inmiddels weer wildernis af is hebben we nu wat meer tijd om te genieten van de omgeving en het prachtige weer. Dat doen we dan ook volop. We gaan regelmatig zwemmen in de zee, we zijn met de zee kayaks van Rayville naar een zeehonden kolonie op een rots gevaren en ook de golfbaan vlakbij hebben we met een bezoekje vereerd.

Gisteravond zijn we naar Kennett River gereden om de mysterieuze glimwormen aldaar te aanschouwen. Het eerste stuk van Apollo Bay naar Kennet River volgden we de Great Ocean Road, een weg die nooit gaat vervelen. Wat een uitzichten! In Kennett River sloegen we een half verharde weg in die ons bijna direct Otway National Park inleidde. Nog voor we de laatste huizen goed en wel achter ons hadden gelaten zagen we een walibi (een soort kleine kangoeroe) langs de weg zitten. Na even geposeerd te hebben voor de foto sprong hij de weg over en verdween hij tussen de bomen. Twee bochten later verstoorden we wreed de dagdromen van twee kangoeroes (moeder en kind) maar zij sprongen zo snel voor ons uit dat we ze niet op de foto hebben kunnen krijgen. Halverwege moesten we ook nog een (stonede) koala ontwijken voor we na zo’n tien minuten bij een kleine open plek de auto konden parkeren.

Omdat het nog niet donker was liepen we naar een uitzichtpunt dat uitkeek over een dal vol enorme Eucalyptus bomen en vervolgens naar het riviertje dat onder in het dal stroomde. Toen de schemering in begon te vallen liepen we terug naar de open plek waar we de auto hadden geparkeerd en wachtten enigszins ongeduldig tot het echt donker zou zijn. Er stond niet echt duidelijk aangegeven waar we de glimwormen zouden vinden maar toen het eenmaal echt donker was waren ze bijna niet meer te missen. In de bosrand aan de linkerkant van de weg zagen we honderden kleine vlekjes oplichten wat een effect als een met sterren bezaaide hemel opleverde. In de Efteling zou het niet misstaan.

Zoals jullie kunnen lezen vermaken we ons dus wel. Desalniettemin kijken we er enorm naar uit om over een maandje te vertrekken en meer te gaan zien van dit intrigerende land. Morgen brengen we de auto naar de garage voor een grote beurt en over ongeveer vier weken gaan we op ontdekkingstocht! Voorlopig is het plan om via Adelaide naar Uluru (Ayers Rock) te rijden en vanuit daar dwars door de outback naar Western Australia. Om in aanmerking te komen voor een tweede werkvisum moeten we minimaal 88 dagen specifiek werk in afgelegen gebieden doen, wat meestal neer komt op fruit plukken. Het plan is dus om in West Australië die 88 dagen te werken en daarna weer door te reizen richting het noorden.

Tot de volgende keer!

Sandra: 28
Donald: 30