Namaste Nepal
Door: Donald
Blijf op de hoogte en volg Donald en Sandra
27 November 2011 | Nepal, Pokhara
I'm the freedom man,
that's how lucky I am
The Doors - Universal mind
Wat een verademing! Na 18 dagen non-stop drukte en rotzooi overal ben ik nu in Nepal! Niet dat het hier overdreven schoon is, integendeel, maar het is tenminste niet zo hectisch als India, heerlijk!
Even een funfact vooraf die ik in mijn vorige verslag vergeten ben. Zoals jullie misschien wel weten is vorig jaar een van mijn verhalen afgedrukt in een boekje van waarbenjij: Waar ben ik nu geland? Dat boekje stond dus gewoon in de bookexchange van mijn hostel in Varanasi! Toeval?
Maar goed, Nepal. Vanuit India ging ik dus naar Chit'wan National Park in het zuiden van Nepal om olifanten, neushoorns en weet ik veel wat allemaal te spotten. De eerste dag ben ik samen met een gids en een gepensioneerde Canadese met een kano de rivier opgegaan en ergens midden in de jungle afgezet om te voet terug naar het hostel te lopen.
Te voet door het leefgebied van tijgers, wilde olifanten, beren en neushoorns... Ik voelde me weer een beetje als in Bolivia op Anacondajacht... De enige gedachte die me enigzins gerust stelde was dat ik waarschijnlijk sneller in een boom zou zitten dan mijn gepensioneerde metgezelle...
De wandeltocht viel een beetje tegen. Op wat wegrennende herten en aapjes na viel er bar weinig te zien. Totdat... we opeens de geur van een neushoorn oppikten. Gespannen gingen we op zoek maar helaas konden we wederom niets vinden. Ontevreden liepen we terug en ik had de moed eigenlijk al opgegeven toen onze gids ons naar een uitkijktoren voerde. En daar, jawel, zagen we een neushoorn! Weliswaar op grote afstand, maar toch! Een neushoorn! Dit, en het feit dat we tijdens de olifanten safari de volgende dag normaal gesproken meer kans op een sighting zouden hebben, maakte dat het biertje na afloop toch net wat lekkerder smaakte.
De olifantensafari liep echter op een teleurstelling uit. Ondanks het feit dat onze olifant behoorlijk zijn best deed om onze geur te maskeren (iets te veel uien gegeten de avond er voor denk ik) zagen we helemaal niets!
De volgende dag ging ik met de bus naar Pokhara, een stadje in de bergen waarvandaan veel trekkings beginnen. Totdat die verrekte hippies in de jaren '60/'70 dit stadje ontdekten was er eigenlijk niet veel te doen hier, sindsdien is Pokhara zo'n beetje het meest toeristische plekje in Nepal.
In de zelfde bus zaten de Duitse look-a-like van John de Wolf (maar dan sympathiek) en zijn vriendin/vrouw. Zij hadden de Anapurna Base Camp (ABC) trek die ik ook wilde gaan doen al gedaan en konden me dus van goed advies voorzien. Ik twijfelde bijvoorbeeld of ik wel of niet een gids moest nemen en wat ik allemaal mee moest nemen. Dankzij hun advies besloot ik dat ik het alleen ook wel kon en me dus een gids a 20 dollar de dag uit kon sparen. Aangezien de trekking normaal gesproken in 10 dagen gelopen wordt leek me dat de besparing wel waard!
Ik vond tien dagen eigenlijk ook een beetje overdreven dus ik hoopte vooraf dat ik het in een dag of acht ook wel af zou kunnen. Uiteindelijk heb ik de tocht in vijf dagen gelopen.
De eerste dag begon nog slecht, na een uurtje lopen besloot ik namelijk een powerbar te nemen. Al bij de eerste hap kwam ik er achter dat die verrekte Nepalezen vergeten waren om pinda's bij de ingredienten te zetten... Nadat ik me een x aantal keer discreet teruggetrokken had in de bosjes om danwel over te geven danwel 'een grote boodschap' te doen was ik echt helemaal leeg en besloot ik om door te lopen naar het eerstvolgende dorpje, iets te eten en daar de rest van de dag uit te zieken.
Toen ik mijn tomatensoep echter achter de kiezen had voelde ik me al een stuk beter en besloot ik toch door te lopen, het was ten slotte pas 12 uur. De rest van de tocht verliep vrij vlekkeloos. Dankzij Tommy had ik er aan gedacht om blarenpleisters mee te nemen en dit heeft mijn schema toch wel gered moet ik toegeven, ik heb zowel op mijn linker als op mijn rechter hak een behoorlijke jaap staan!
De trekking zelf deed me een beetje aan de Inca Trail van vorig jaar denken maar dan zonder Folkert om samen een Argentijnse uit te lachen die al na 5 minuten stuk zat of om een fles champagne mee naar boven te zeulen voor mijn verjaardag (nogmaals, respect). Wel kwam ik bij de overnachtingen natuurlijk weer een hoop verschillende mensen tegen. Waaronder twee Zweedse meisje uit Kalmar! Een van hen had zelfs op de school gezeten waar Sebas en ik ' Idrott och halsa ar viktigt!' georganiseerd hebben... Toeval?
Vi ses!
Hasta Luego!
Tot de volgende keer!
that's how lucky I am
The Doors - Universal mind
Wat een verademing! Na 18 dagen non-stop drukte en rotzooi overal ben ik nu in Nepal! Niet dat het hier overdreven schoon is, integendeel, maar het is tenminste niet zo hectisch als India, heerlijk!
Even een funfact vooraf die ik in mijn vorige verslag vergeten ben. Zoals jullie misschien wel weten is vorig jaar een van mijn verhalen afgedrukt in een boekje van waarbenjij: Waar ben ik nu geland? Dat boekje stond dus gewoon in de bookexchange van mijn hostel in Varanasi! Toeval?
Maar goed, Nepal. Vanuit India ging ik dus naar Chit'wan National Park in het zuiden van Nepal om olifanten, neushoorns en weet ik veel wat allemaal te spotten. De eerste dag ben ik samen met een gids en een gepensioneerde Canadese met een kano de rivier opgegaan en ergens midden in de jungle afgezet om te voet terug naar het hostel te lopen.
Te voet door het leefgebied van tijgers, wilde olifanten, beren en neushoorns... Ik voelde me weer een beetje als in Bolivia op Anacondajacht... De enige gedachte die me enigzins gerust stelde was dat ik waarschijnlijk sneller in een boom zou zitten dan mijn gepensioneerde metgezelle...
De wandeltocht viel een beetje tegen. Op wat wegrennende herten en aapjes na viel er bar weinig te zien. Totdat... we opeens de geur van een neushoorn oppikten. Gespannen gingen we op zoek maar helaas konden we wederom niets vinden. Ontevreden liepen we terug en ik had de moed eigenlijk al opgegeven toen onze gids ons naar een uitkijktoren voerde. En daar, jawel, zagen we een neushoorn! Weliswaar op grote afstand, maar toch! Een neushoorn! Dit, en het feit dat we tijdens de olifanten safari de volgende dag normaal gesproken meer kans op een sighting zouden hebben, maakte dat het biertje na afloop toch net wat lekkerder smaakte.
De olifantensafari liep echter op een teleurstelling uit. Ondanks het feit dat onze olifant behoorlijk zijn best deed om onze geur te maskeren (iets te veel uien gegeten de avond er voor denk ik) zagen we helemaal niets!
De volgende dag ging ik met de bus naar Pokhara, een stadje in de bergen waarvandaan veel trekkings beginnen. Totdat die verrekte hippies in de jaren '60/'70 dit stadje ontdekten was er eigenlijk niet veel te doen hier, sindsdien is Pokhara zo'n beetje het meest toeristische plekje in Nepal.
In de zelfde bus zaten de Duitse look-a-like van John de Wolf (maar dan sympathiek) en zijn vriendin/vrouw. Zij hadden de Anapurna Base Camp (ABC) trek die ik ook wilde gaan doen al gedaan en konden me dus van goed advies voorzien. Ik twijfelde bijvoorbeeld of ik wel of niet een gids moest nemen en wat ik allemaal mee moest nemen. Dankzij hun advies besloot ik dat ik het alleen ook wel kon en me dus een gids a 20 dollar de dag uit kon sparen. Aangezien de trekking normaal gesproken in 10 dagen gelopen wordt leek me dat de besparing wel waard!
Ik vond tien dagen eigenlijk ook een beetje overdreven dus ik hoopte vooraf dat ik het in een dag of acht ook wel af zou kunnen. Uiteindelijk heb ik de tocht in vijf dagen gelopen.
De eerste dag begon nog slecht, na een uurtje lopen besloot ik namelijk een powerbar te nemen. Al bij de eerste hap kwam ik er achter dat die verrekte Nepalezen vergeten waren om pinda's bij de ingredienten te zetten... Nadat ik me een x aantal keer discreet teruggetrokken had in de bosjes om danwel over te geven danwel 'een grote boodschap' te doen was ik echt helemaal leeg en besloot ik om door te lopen naar het eerstvolgende dorpje, iets te eten en daar de rest van de dag uit te zieken.
Toen ik mijn tomatensoep echter achter de kiezen had voelde ik me al een stuk beter en besloot ik toch door te lopen, het was ten slotte pas 12 uur. De rest van de tocht verliep vrij vlekkeloos. Dankzij Tommy had ik er aan gedacht om blarenpleisters mee te nemen en dit heeft mijn schema toch wel gered moet ik toegeven, ik heb zowel op mijn linker als op mijn rechter hak een behoorlijke jaap staan!
De trekking zelf deed me een beetje aan de Inca Trail van vorig jaar denken maar dan zonder Folkert om samen een Argentijnse uit te lachen die al na 5 minuten stuk zat of om een fles champagne mee naar boven te zeulen voor mijn verjaardag (nogmaals, respect). Wel kwam ik bij de overnachtingen natuurlijk weer een hoop verschillende mensen tegen. Waaronder twee Zweedse meisje uit Kalmar! Een van hen had zelfs op de school gezeten waar Sebas en ik ' Idrott och halsa ar viktigt!' georganiseerd hebben... Toeval?
Vi ses!
Hasta Luego!
Tot de volgende keer!
-
27 November 2011 - 10:26
Erik:
"... Toeval?"
We kunnen het er nog wel eens over hebben als je terug bent :) -
27 November 2011 - 10:34
Francien L'Espoir:
Hoi Doon , Wat zijn het weer prachtige fotos,en wat een verhaal .
Leuk dat je weer wat bekende tegen bent gekomen en dan ook nog Zweedse.
Je moet als je terug bent maar eens vlug luisteren na het carnavals liedje van 2012 van maastricht.
Dit is gewonnen door 2 bekende ......duo xelle leuk he.
Dan krijg je meteen weer heinwee na die leuke tijd op fontys.
Zit nu in heerlen op de hoge school er zitten gelukkig veel sjengen
Tot snel en dikke poen -
27 November 2011 - 10:38
Henny:
Geweldig mooie foto's. Alleen de zoekplaatjes daar vond ik niks aan want ik heb je nergens tussen de bosjes zien zitten. Of waren de pinda's toen al gerecycled?
Bedankt voor de kaart, lief dat je aan ons denkt. Ze wordt z.s.m. bij Cien bezorgd.
-
27 November 2011 - 10:59
Lia Feijen:
Ik heb weer met veel plezier jou avontuur gelezen.
Wat een spannende ervaring tussen al dat 'wild'.
Ik heb genoten van de foto's prachtig zijn ze.
Wat zijn wij mensen toch maar klein als je dit allemaal ziet!!!
Veel plezier.
Lia -
27 November 2011 - 12:52
Anna:
Mooie wisseling van omgeving, geniet van de rust! -
27 November 2011 - 13:06
Sandra :
Show me the colours that move you, in and out of your mind..
Mooie dingen meegemaakt weer baasje. Tot zo :) -
27 November 2011 - 14:51
Tessa:
Ziet er weer fantastisch uit! Mooie foto´s ook.
Heel veel plezier nog. -
27 November 2011 - 19:32
Tommy:
namaste....
er komen vele mooie herinneringen boven maat. geniet er nog van.
bij mij is het aftellen inmiddels ook begonnen :) -
27 November 2011 - 23:54
Bjorno Sjnorno:
Doonie!!
Mooi hoe de wereld in elkaar steekt he.. Je vliegt naar de ene kant van de wereld om een stukje te schrijven over wat je daar aan het doen bent, je wordt gepubliceerd en denkt dat je een grote carriere tegemoed kunt zien als travel-writer, je vliegt naar de andere kant van de wereld en voordat je aan je tweede verhaal kunt beginnen ligt je eigen verhaal alweer in de book-exchange en bij jij waarschijnlijk de enige op heel de wereld die het alszijnde een masterpiece erkent.(guess that's why they call it lonely planet)....
De woordspeling dat de trip voor de rest 'vlekkeloos' is verlopen nadat je gemeld had dat 't er in alle gaten uit kwam wordt uiteraard heel erg gewaardeerd en ook respect voor de reisbuddha!
Toeval? Typ dat nooit meer op die manier..;-)
Dikke zoen en nogmaals bedankt voor de gulle gift, ik weet dat je hard voor je centjes hebt gewerkt! Maar weet ook dat als je ooit iets aan je ballen krijgt, je er in ieder geval aan bij hebt gedragen het zo goed mogelijk te kunnen bestrijden..;-)
Xxx B.
-
28 November 2011 - 08:10
Nathalie:
WAUW!! Nu ben ik ECHT jaloers :) -
28 November 2011 - 12:18
Baas:
Toeval bestaat niet... Of toch wel... Geen idee wat onze grote vriend Darwin daar over te zeggen heeft!?
Klinkt in elk geval wel weer ontzettend gruwelijk allemaal, moet wel zeggen dat ik het jammer vind dat ik de eerste noot ervaring sinds jaren niet mee heb mogen maken. Ik bedoel ben toch pok bij prima eerste dronkenschap geweest!
Heb je in het waarbenjij boekje wel een handtekening gezet??
Vi ses grabar!!!
-
28 November 2011 - 15:03
Baas:
ps, hulde voor je reismaatje... een wonder dat deze nog niet is gestolen/kwijt geraakt/vergeten...
Ik zweer het je, zolang je deze bij je hebt gaat er niets mis... -
29 November 2011 - 16:19
ZSC 1:
Doon, bedankt voor je mooie kaartje he!
En zorg dat je niet te vroeg terug komt, of heb je de 0-3 overwinning op vessem en de 2-1 overwinning op de weebosch ook al mee gekregen! -
30 November 2011 - 13:33
Foxy:
Baas! Wat een verhalen weer. Hoe vet is dat dan van die neushoorn!
Wel jammer van die olifanten, maar ach die staan hier in Artis ook.. En die uitzichten op je foto's zijn ook he-le-maal niet gek..
Mooi verhaal weer ook van die Pindabar... Beetje taferelen van vorig jaar van jou en Jeroen bij de trail op Lake Titicaca? :P. En die Inca Trail van vorig jaar blijft toch ook een schitterend avontuur! Dat die fles champagne heel naar boven is gekomen toen mag ook een wonder heten ;-).
Geniet ervan daar in't verre Oosten maat! Ondergetekende is maar een klein tikkeltje jaloers ;-)!
Hasta luego!
-
05 December 2011 - 15:01
Malou:
Mooie verhalen en foto's!! Erg leuk om je te volgen, ben benieuwd naar je verdere avonturen .. -
10 December 2011 - 12:42
Marijn:
SHitwan ...flouwgrapje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
