Het einde is nabij

And it feels like his new life can start.
And it feels like heaven.

Noah and the whale - life is life

Van die paas optochten in Leon kwam niet zo veel terecht. Van de rondgang op donderdag heb ik alleen het einde gezien maar het was een veel minder massale optocht dan ik gehoopt had. Een groep oude mannen liep met een zwaar houten platform met daar op het beeld van Maria op hun schouders. Achter dit groepje reed een riksja met daar op een generator om de verlichting op het platform te laten draaien. De tegenstelling tussen dit oude gebruik en deze relatief nieuwe techniek leek hen niet te storen. Achter de riksja liep weer een muziekgroep maar dat was meteen ook het einde van de optocht. Geen extatische mensen massa die de vooravond van Pasen vierde. Jammer.

Op goede vrijdag ben ik samen met wat mensen van het hostel naar een straat gelopen waar de optocht van die avond langs zou komen. In die straat waren de voorbereidingen in volle gang en leek er eindelijk sprake van een soort 'paasgekte'. Op de straat werden met behulp van plantmateriaal en kleurstoffen allerlei bijbelse scènes uitgebeeld. Op een gegeven kwamen we zelfs langs een acteur die de gegeselde Jezus uitbeeldde, compleet met liters bloed en levensechte wonden. Iedere meter langs de straat was gevuld met mensen die iets verkochten, meestal snoep of vet eten maar ook religieuze souvenirs. Dit was waar ik op gehoopt had. De processie misten we door misinformatie helaas weer maar van mensen die hem wel gezien hebben begreep ik dat ook deze processie niet bepaald overdonderend was.

Mijn laatste dagen in Nicaragua heb ik doorgebracht aan de kust bij Surfing Turtle lodge. Goed weer, warme zee, beachvolleybaltoernooitjes en een overvloed aan hangmatten zorgden voor een goede afsluiting.

Omdat ik wel graag naar huis wil maar als echte Nederlander natuurlijk niet het volle bedrag wil betalen ben ik met een omweg naar Cancun aan het reizen. Vanuit Leon ben ik met een personenbusje in ongeveer 14 uur via Honduras en El Salvador naar Antigua in Guatemala gereden. Het koele klimaat van Antigua voelde als een verademing na de hitte van Leon. Antigua is bovendien vele malen mooier en schoner dan Leon en als je daarbij optelt dat in Guatemala nog veel traditionele kleding gedragen wordt kun je zien waarom ik blij was dat ik nog een paar dagen had voor ik naar Cancun zou vliegen.

Na een dag rondlopen in Antigua, souvenirs kopen en allerlei kerken en ruïnes bezoeken besloot ik de volgende dag naar Lago Atitlan te gaan om Jochem en Florinde op te zoeken. Jo en Flo hebben Sandra en ik in Indonesië leren kennen en zijn mede de aanzet geweest van ons Australië avontuur. We hebben altijd contact gehouden en nu ze zo dichtbij waren was een bezoekje natuurlijk verplicht. Na vier keer van bus te zijn gewisseld nam ik de boot over het meer (lago betekent meer) en kwam ik na een onstuimig tochtje nat en koud aan in San Pedro. Het weerzien was goed en werd gevierd met de nodige koude biertjes. Op vrijdagavond deden we mee aan een pubquiz waar we net buiten de prijzen vielen met een verdienstelijke vierde plaats.

Na het ontbijt op nam ik gisteren de boot weer om aan de andere kant van het meer de bus naar Guatemala city te nemen. Vanuit hier vlieg ik zo meteen naar Cancun en op dinsdag komt er een eind aan een tijdperk als ik het vliegtuig huiswaarts instap. Voorlopig zal dit de laatste lange reis zijn. Maar niet getreurd want er wachten me in Nederland genoeg nieuwe uitdagingen en de ervaringen van de afgelopen 5,5 jaar pakt niemand me nog af. Ik heb genoten van het reizen en ik heb, op afstand altijd de warmte van vrienden en familie in Nederland gevoeld. Ik denk dat het nu tijd is om dat om te draaien.

Tot snel!